ผ่านมาหลายวันแล้วยังอัปไม่หมดเลย รูปเยอะมากๆ
แต่ถึงจะผ่านมาหลายวันแล้ว แต่โบว์เชื่อว่าเพื่อนๆ ไปร่วมงานของเราต้องยังจำไม่ลืมแน่ๆ
โบว์เองก็ยังจำได้ไม่ลืมเลย.. แหม ก็คนมันมีความสุขนี่นา 
วันนั้นเริ่มเปิดงานด้วยแอนร้องเพลง “เธอทั้งนั้น” ให้โบว์
เพลงนี้แอนชอบมาก แอนบอกว่าความหมายดี ตรงดี เขินนะเนี่ย
ขอบคุณสรวงสวรรค์ ให้เราได้เจอกัน
ขอบคุณคนๆ นั้น ที่ทำให้ฉันได้พบเธอ
ขอบคุณทุกเรื่องราว ต้นเหตุที่ในวันนี้ฉันนั้นได้เจอ…เธอ…สุดที่รัก
พอเพลงจบ แอนก็เดินเอาดอกไม้มาให้ เชื่อไหมว่าเป็นดอกไม้ดอกแรกที่ได้เลยนะเนี่ย
เพื่อนฝูงนี่กรี๊ดกร๊าดกันใหญ่ ปกติไม่เคยเห็นแอนทำแบบนี้
แหม ไม่ใช่แค่พวกแกหรอกนะ ชั้นก็ไม่เคยเห็นเหมือนกันเฟ้ย
มอบดอกไม้เสร็จ แล้วเจ้าบ่าวก็ลากเจ้าสาวมาร้องเพลงคู่
มันคือเพลง “ดาหลา” 
ก็เป็นแบบนี้ตั้งนาน ต่างกันตรงที่หวานลึกซึ้งไม่เหมือนกัน
ก็เป็นแบบนี้ทุกวันอย่างนั้น
ถึงเราจะแตกต่าง แต่ก็มีบางอย่างที่เรานั้นมีเหมือนกันนะ
ก็ทุกคืน และทุกวันมีแต่รัก ฮู…ว้า…ฮู…ว้า
จบเพลงดาหลาก็ต่อด้วยเพลง “เธอหมุนรอบฉัน ฉันหมุนรอบเธอ”
ซึ่งเราตั้งใจมอบให้กับเพื่อนๆ ทุกคนที่มางานนี้
ระหว่างที่ร้องเพลงก็เปิดสไลท์ที่มีรูปที่เราถ่ายกับเพื่อนๆ ไปด้วย
ดาวของฉันเธอว่าห่างไกลลิบๆ
แต่ดาวไหนๆ มันก็อยู่ไกลกันทั้งนั้น
ดาวของเธอฉันว่าก็เหมือนกัน
กี่ปีแสงนั้นอย่านับเลย
เมื่อดาวโคจรมาเจอะกัน
ฤดูก็เปลี่ยนผัน การหมุนก็ผันแปร
เมื่อเธอกับฉันมาเจอะกัน ชีวิตก็เปลี่ยนผัน
เปลี่ยนไปจากเดิม เปลี่ยนจังหวะหมุนของหัวใจ ให้ใกล้กัน
เกิดอาการเธอหมุนรอบฉัน ฉันหมุนรอบเธอ
แต่สองดาวก็ยังหมุนรอบตัวเอง
เธอดึงดูดฉัน ฉันดึงดูดเธอ
และสองดาวยังเปล่งแสงอันงดงามให้แก่กัน
เราสองคนรู้สึกเหมือนเพลงนี้จริงๆ นะ
คือเพื่อนจากทุกวงการของเราเริ่มมารวมตัวกันแล้ว
ทั้งเพื่อนอักษร เพื่อนในฟอนต์ เพื่อนที่สตู 45
เำพื่อนเก่าที่พรหมา ดันมารู้จักกันอีรุงตุงนังไปหมด
และงานนี้เพื่อนๆเราก็มารวมตัวกันดดยมีเราเป็นจุดศูนย์กลาง
ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคนนะ 
ปล. ภาค 4 แล้วเฟ้ย ใกล้แล้ว ใกล้แล้ว