โปรเจ็กต์สาธยายเกี่ยวกับการปลูกบ้านเป็นรายวันเนี่ย จะค่อยๆ เล่าเกี่ยวกับที่มาที่ไปของบ้านหลังที่จะเป็นถ้ำของเราทั้งคู่ไปตลอดชีวิตนะครับ (หรือจนกว่าโลกจะร้อนและน้ำทะเลท่วมกรุงเทพฯ จนเราต้องย้ายไปอยู่ที่อื่น) ก่อนอื่นขอเล่าย้อนสักหน่อย จะได้รู้ที่มาที่ไปของการปลูกบ้านในครั้งนี้นะครับ คือเมื่อสมัยโน้น โบว์ได้เขียนเรื่อง ว่าที่บ้านใหม่ของโบว์แอน “อารียาโมวา” เอาไว้ ระหว่างนั้นก็มีการจ่ายเงินผ่อนดาวน์ตามกติกาของโครงการเป็นงวดๆ จนครบกำหนด แล้วก็รอให้ธนาคารทำเรื่องอนุมัติการกู้ไปพลางๆ (ขอยกหนี้ก้อนใหญ่ที่สุดในชีวิตไว้ก้อนนึง) (๒๐ ส.ค.๕๑) โครงการบ้านจัดสรรหลายโครงการก็แบบนี้เลยครับ คือสร้างบ้านยังไม่เสร็จหรอก แต่ก็เปิดให้จองกันก่อน ระหว่างนี้ก็เอาตังค์ลูกค้ามาหมุนสร้างต่อไป แฮ่.. จะว่าไปก็อันตรายเหมือนกันนะเนี่ย สำหรับผู้บริโภคอย่างเราๆ ที่ไม่ได้มีเงินมาซื้อบ้านไว้ขายเล่น เพราะมีบางโครงการที่ทำท่าขายฝันแบบนี้แล้วก็เปิดหนีไป ความซวยเลยตกอยู่ที่คนจ่ายตังค์ แต่เท่าที่ดูความน่าเชื่อถือของโครงการนี้ก็นับว่าโอเคครับ ไว้ใจได้นิดหน่อย (๒๓ ก.ย.๕๑) พอกู้บ้านผ่านแล้วปั๊บ ธนาคารส่งตังค์มาให้ปุ๊บ เราก็เอาไปจ่ายให้โครงการปั๊บ และเปลี่ยนสถานะตัวเองเป็นลูกหนี้ปิ๊บ พอตรวจรับเสร็จ ก็ไปทำเรื่องทางกฎหมาย (รวมถึงย้ายทะเบียนบ้าน) แล้วก็จ่ายตังค์สารพัดจ่าย หมดไปกับเฟอร์นิเจอร์ต่างๆ จนหมดตูด (ฟังเพลง กระเป๋าแบนแฟนยิ้ม ประกอบด้วยความดื่มด่ำ) สำหรับเรื่องการติดต่อเจรจากับธนาคาร หรือกับโครงการอะไรนี่ สารภาพตามตรงว่าผมไม่ถนัดเอาซะเลย งานเหล่านี้ยกให้เป็นหน้าที่โบว์ทั้งหมด เพราะสมองผมไม่ประสีประสาเกี่ยวกับคณิตศาสตร์ครับ (ส่วนสมองโบว์นั้นโตคนละข้างกัน) ดังนั้นพวกเรื่องการเจรจา การสัญญิงสัญญาทางกฎหมายนี่ ผมขอข้ามรายละเอียดไปเลยละกันนะครับ (หรืออ่านกระจู๋สินเชื่อเรื่องบ้านในบอร์ดฟอนต์ก็ด้ะ) […]

ถ้าจำไม่ผิด พี่จิก (ประภาส ชลศรานนท์) เคยบอกให้อะเดย์ฟัง เกี่ยวกับความหมายที่ละมุนละไมของคำว่า “ปลูกบ้าน” ครับ คือบ้านเนี่ย มันต้องเพาะลงดิน ต้องบรรจงปลูก หมั่นรดน้ำ ค่อยๆ ทะนุถนอมจนมันกลายมาเป็นบ้านให้เราซุกหัวนอนไปตลอดชีวิต ผมก็เลยเกิดชอบคำว่า “ปลูกบ้าน” ขึ้นมา และขอใส่เป็นแท็กใหม่ไว้อีกอันเลย จะได้ค้นหาอ่านกันง่ายๆ ดังนั้นระยะนี้ผมจะเขียนบล็อกเรื่องการปลูกบ้านของตัวเองไว้ที่นี่นะครับ ถ้าไม่ขี้เกียจก็น่าจะเล่าวันละเรื่อง เผื่อไว้ให้คนที่อ่านแล้วเกิดประโยชน์ขึ้นมา เอาไว้ใช้กับการปลูกบ้านของคุณเองบ้าง พรุ่งนี้เจอกันครับ!

(ช) ปาดตาลอยู่เพชรไม่ปลอดภัย มานั่งทำเว็บไซต์อยู่ในกอทอมอ ไอ้แอนนนนนลูกตาวินัยรูปหล่อ ไม่ชอบเพลงฮาร์ดคอร์ ชอบเพลงคาราบาว~ (ญ) สาวจันท์น้องโบว์จากบ้านนา(กุ้ง) มาเปิดร้านเสื้อผ้าอยู่ปทุมธานี พอแต่งงานย้ายบ้านตามสามี ก็ขายดิบขายดีและแฝงโฆษณา (คอรัสเป็นเสียงเทียรี่: โมนามาเฟีย เขารับทำเสื้อ~) …. พอเถอะครับ แต่งต่อไปก็กระดากใจ ประเด็นมีอยู่ว่า เมื่อวานนี้ไปทำเรื่องย้ายทะเบียนบ้านเข้ามาอยู่ลาดพร้าวเป็นที่เรียบร้อย โดยมีผมเป็นเจ้าบ้าน (โคตรเท่อ้ะ) และภรรยาเป็นลูกบ้าน (ไม่เท่เลย) สมัยนี้การทำเรื่องย้ายทะเบียนบ้านไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไปครับ เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ที่ปลดทหารเกณฑ์แล้วต้องย้ายออกจากกองบิน ๕๓ อันนั้นต้องไปรอเรื่องจากบ้านเดิมแล้วค่อยเอามาย้ายเข้าบ้านใหม่ เป็นที่ยุ่งขิงนัก แต่เดี๋ยวนี้ไม่ต้องแล้ว เพราะเขาใช้ระบบออนไลน์ ลิงก์ฐานข้อมูลรวมกันทั้งประเทศ! ซึ่งฟังดูดีมากครับ เตรียมแค่หลักฐานคือทะเบียนบ้านเปล่าๆ ที่ได้มาตอนซื้อบ้านนั่นแหละ แล้วก็สำเนาบัตรประชาชน กับสัญญาซื้อขาย พร้อมเงินค้าธรรมเนียมคนละ ๒๐ บาท เสร็จปั๊บก็ไปต่อคิวนั่งรอเขาเรียกเท่านั้นเอง .. ระหว่างนั้นได้เจออะไรน่าสนใจหลายอย่างครับ เจ้าหน้าที่ของแผนกนี้ที่เป็นสุภาพสตรี มีคำนำหน้าชื่อเป็น “นางสาว” ทุกคน! คอมพิวเตอร์ที่ใช้เป็นจอ ๑๕ นิ้ว ที่ดูสภาพดีกว่าอายุแน่ๆ เพราะมีแว้บนึงหันไปเห็นเขารีสตาร์ทเครื่อง แล้วมันขึ้นโลโก้ Windows 98!! แน่นอนว่าสายอาชีพกลุ่มนี้เองที่ใช้ […]

(ความเดิมจากตอนที่แล้ว)