ผ่านมา 1 ปีแล้วกับการเป็นแม่คน เมื่อ 14 มีนา 2556 ที่ผ่านมา นิทานครบ 1 ขวบพอดี เท่ากับว่าโบว์เป็นแม่คนมาได้ 1 ปีเต็มๆ แล้วนะ
มันก็แปลกๆนะ กับการเป็นแม่คนเนี่ย ขนาดแม่เรา คุณนายนลินฟ้า ยังบอกว่าไม่น่าเชื่อเลยว่าเธอจะเลี้ยงลูกเองได้ คือโบว์เนี่ยเลี้ยงนิทานเพียวๆ คนเดียวเลย แทบจะไม่ได้มีคนอื่นมาช่วยเลี้ยง หลังๆ มีพี่แอ๋ว (พี่แม่บ้านฟรีแลนซ์) มาช่วยทำความสะอาดบ้านทุกอังคารกะพฤหัส ก็จะมาช่วยเลี้ยงนิทานบ้าง หรือบางวันพาไปหาตากับยายที่ปทุม คุณตาสะเกณก็จะช่วยเลี้ยง นอกนั้นเลี้ยงเอง เจ็บเอง 55
ก็เลี้ยงไปเรื่อยๆ มั่วๆ ไปอะ สัญชาตญาณมันสอนไปเอง แล้วนิทานเป็นเด็กเลี้ยงง่ายด้วยแหละ ไม่งอแงเลย แค่ติดแม่มากเท่านั้น แบบว่ากระดิกไปไหนไม่ได้ นอนกลิ้งนอนกอด นอนกกกันทั้งวัน ที่ทำสำเร็จคือให้นิทานกินนมแม่มาครบปีแล้ว และคงให้ไปเรื่อยๆ แหละ ลูกก็มีความสุข (แม่ก็สุข)
1 ปีที่ผ่านมา มีความสุขกับการเป็นแม่คน มีความสุขทุกวัน ตั้งแต่มีลูกสาวตัวน้อยๆ ชีวิตเรา 2 คนเปลี่ยนไปเยอะมาก แต่เป็นการเปลี่ยนแปลงที่มีความสุข นิทานโตขึ้นเรื่อยๆ เราทั้งคู่ก็เฝ้าดูพัฒนาการของลูกไปเรื่อยๆ ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงของลูกทุกวัน
ตอนนี้นิทานคงยังไม่เหงา ไว้แม่จะมีน้องอีกสักคนเป็นเพื่อนนะ ตอนนี้เป็นลูกคนเดียวไปก่อนสักปีสองปีนะลูก 55
