เมื่อกลางเดือน พ.ค. 2556 บ้านแบน (อันประกอบด้วย โบว์ แอน นิทาน) ไปเที่ยวญี่ปุ่นกัน
โดยมีปิง ไปเป็นไกด์ สารภาพเลยว่าไปแบบมั่วๆ คือไม่ได้เตรียมตัว ไม่ได้หาข้อมูลอะไรเลย ฝากชีวิตไว้กะไกด์เถื่อน
ให้ไกด์เถื่อนเป็นคนจัดการ ตั้งแต่ซื้อตั๋วเครื่องบิน ยันจองโรงแรม แน่นอนว่าต้องพ่วงนิทานไปด้วย
จะทิ้งไว้ก็ไม่มีใครรับเลี้ยง ถึงมีคนรับเลี้ยงก็ไม่กล้าทิ้งไว้ สงสารแย่เลย เลยแบบข้ามน้ำข้ามทะเลไปกันด้วย
ค่าตั๋วของโบว์ ไปการบินไทย ไปกลับ 17000 บาท ส่วนของนิทานเสียรวมๆกัน 5000 บาท เป็นค่าภาษีสนามบิน
ไปครั้งนี้ขอบอกว่าวันแรกๆโคตรเมื่อยเลย คือไปถึงตอนเช้าแล้วก็เที่ยวเลย ไม่ได้นอน คือถ้าไม่มีเด็กไปด้วยเนี่ยโอเค
แต่พอมีเด็กไปด้วยแล้วก็แบบว่าโอย คราวหลังท่าไปอีกนะ จะไม่เอาแบบไปถึงแล้วเที่ยวเลยแล้ว
จะขอนอนก่อนแล้วค่อยว่ากัน เสียตังเพิ่มค่าห้องก็ยอมอ่ะ ครั้งนี้ถือเป็นประสบการณ์ล่ะกัน
คิดว่าเดี๋ยวคงได้ไปอีกนั่นแหละ (ขอกล่อม ขอหลอกสามีก่อน) แต่เว้นสักปีก่อนแล้วกัน ป่านนั้นนิทานก็คงรู้เรื่องกว่านี้เนอะ
คราวนี้จะไม่ไปแค่ 5-6 วันแล้ว เพราะมันสั้นไป เหนื่อยไป ถ้าไปเที่ยวต่างประเทศมันต้องไปสัก 10 วันถึงจะไม่เหนื่อยมาก
ไปญี่ปุ่นครั้งนี้นิทานอายุ 1 ขวบ 2 เดือน จะบอกว่านิทานก็ยังคงเป็นเด็กเลี้ยงง่ายมากอ่ะ
ขึ้นเครื่องทั้งขาไปและขากลับก็ไม่ร้อง ตอนแรกลุ้นแทบแย่ กลัวแหกปากร้องให้เค้าด่า
ไปนู่นแทบจะไม่งอแงเลย คืองอแงตอนง่วงนอน 2-3 ครั้ง นอกนั้นก็สบายตื่นตาตื่นใจกับทุกสิ่งรอบตัว
นิทานไปหักเดินที่ญี่ปุ่นแหละ คือไปเดินเก่งที่โน่น ก่อนไปยังเดินไม่แข็งเลย
กลับมาเดินปร๋อ ตากับยายยังแซวว่าโกอินเตอร์นะ
ญี่ปุ่นทริปสั้นๆ โอซาก้าครั้งนี้ประทับใจนะ จักรยานเต็มเมือง สามีชอบมาก ภรรยาอย่างเราคงจะบิ๊วให้ไปใหม่อีกสักรอบได้555
ไปเที่ยวเวอร์ชั่นพกเด็กไปด้วยก็เหนื่อยและมีความสุขอีกแบบ
มีเรื่องให้ลุ้นตอนกลับด้วย เนื่องจากอิปิงแม่งดูตั๋วผิด กลับผิดวัน ตอนแรกนึกว่าต้องซื้อตั๋วใหม่แล้ว ดีนะที่เปลี่ยนได้ค่าเปลี่ยนคนละ 3000 บาท
คือกะว่าถ้าต้องซื้อตั๋วใหม่ จะอยู่มันต่อสักอาทิตย์นึงเลย 
