Tag: ชมพู้ชมพู

ชุดสาวโต๊ะลงทะเบียน By นลินฟ้า

09.10.2008

อภินันทนาการเซ็ตนี้ร้านคุณนลินฟ้าห้องเสื้อดัง ย่านปทุมธานี เจ๊นลินเนี่ยแม่ข้าพเจ้าเอง เจ๊แกใจดีตัดชุดสำหรับสาวๆ โต๊ะลงทะเบียน และสาวๆ ชนชั้นแรงงานที่จะมาถูกใช้งานในแต่งงานของโบว์กะแอน คนแรกคือน้องอัจ (ว่าที่ลูกสะใภ้แม่เค้า) คนนี้กิตติมศักดิ์แม่ตัดให้ 2 ชุดเลย น้องอัจนี่ให้นั่งสวยยืนสวยอยู่ที่โต๊ะลงทะเบียน หุ่นดีสุดๆ ขอบอก ตอนแอนถ่ายรูปนี่มือสั่นเลยออกแนวหื่นยังไงไม่รู้ คนที่ 2 คือยัยส้ม ของแกชุดซ้ายล่างนะยะ ส้มนี่โบว์กะแอนจะให้ไปช่วยเป็นพิธีกรวันผู้ใหญ่คู่กับสนุกเกอร์ ส่วนงานวันเพื่อนก็ให้มันแด๊ะแด๋ช่วยรับแขก สลับกับโต๊ะลงทะเบียน คนที่ 3 ยัยฟ้า ฟ้านี่ให้เป็นตากล้องด้วยทั้ง 2 วันคู่กะอู๋ ยัยนี่ ท่าจะมีปัญหาที่สุด เป็นแม่ค้าเสื้อซะเปล่าวัดตัวไม่เป็น วัดผิดวัดถูก แม่ถึงกับบอกว่าอะไรกันเนี่ย คาดว่าชุดของฟ้าคงมีปัญหาที่สุด ไปแก้เองนะ สังเกตว่านางแบบใส่แล้วหลวมมาก สองสาวดูโอ เกดโอ๊ะ สแตนบายโต๊ะลงทะเบียนตลอดเวลานะจ๊ะน้อง ทั้ง 2 วันเลยนะ เรื่องของเรื่องถ้าไม่ให้เกดอยู่โต๊ะลงทะเบียน เกรงว่าอาหารที่ให้แขกกินจะไม่พอว่ะ ต้องป้องกันไว้ก่อน ให้ยัยเกดลองทำท่า “ดาวกระจาย” เพราะชุดของเกดแม่เอาแบบมาจากพิธีการรายการดาวกระจาย งานนี้จับครูโอ๊ะสาวหมวยมาเสียคน จับใส่เกาะอกซะเลย ส่วน 2 ตัวนี้ให้ทำหน้าที่อะไรดีหว่า วันนี้พอแค่นี้ก่อน […]

แต่งงานกันเถอะ

01.03.2008

เมื่อปลายปีที่ (ธันวา 50) ขับรถไปไหนกันก็ไม่รู้ แล้วคุยกันเรื่องบีกับเต้ย มันจะหมั้นกันเดือนหน้า แล้วก็จะแต่งกันเดือนสิงหา… เฮ้ยไรว้า บีเนี่ยเป็นเพื่อนรักโบว์ ซึ่งโบว์กะแอนเป็นพ่อสื่อแม่สื่อให้เป็นแฟนกับเต้ย อะไรกันเนี่ย ได้ไงเนี่ย คบกันที่หลังเราแล้วจะมาแซงได้อย่างไร แอนเลยชวนว่า เราแต่งกันเลยไหม แต่งมันเดือนหน้าเลย (ม.ค.51) คุยกันไปคุยกันมา โบว์ก็เขินไปเขินมา สรุปว่าเราคงต้องแต่งกันได้แล้วแหละ งั้นแต่งปลายปี 51 เลย เนี่ยแหละบทสนทนาขอแต่งงานของแอน เรา 2 คนคบกันมานานแล้ว 8 ปีแล้วเนี่ย ไอ้เรื่องขอแต่งงานแบบในละคร คุกเข่าท่ามกลางบรรยากาศโรเมนติกก็คงไม่มี ไอ้ครั้นแอนจะเอาแหวนแต่งงานซ่อนไว้ในไอติมแบบพระเอกเกาหลีก็คงไม่ดีแน่ เพราะโบว์คงตะกละ กินแหวนลงท้องเป็นแน่แท้ (โบว์บ้ากินไอติมมากครับ/แอน) แต่ขนาดว่าไม่ได้ขอแต่งงานโรแมนติกขนาดนั้น โบว์ก็เขินแทบแย่เหมือนกันนะเนี่ย “แค่มองดอกไม้แล้วยิ้ม บอกเธอด้วยรอยยิ้มว่ารักเธอหมดใจ แต่ฉันกลับดอกไม้เป็นพันธุ์อะไร มันมาจากไหน แค่มองดูฝนก็เพ้อ บอกเธอคู่กับฉันแล้วร้องไห้ออกมา แต่ฉันกลับมองดูฟ้าที่มีหยาดฝน บนความสงสัย ก็เป็นแบบนี้ตั้งนาน ต่างกันตรงที่หวานลึกซึ้งไม่เหมือนกัน ก็เป็นแบบนี้ทุกวันอย่างนั้น… ถึงเราจะแตกต่าง แต่ก็มีบางอย่างที่เรานั้นมีเหมือนกันนะ ก็ทุกคืนและทุกวันมีแต่รัก… ฮู วา ฮู วา […]