Tag: บ้าน

กระแสแพนด้าน้องหลินปิงกำลังมาแรง บักปิงซึ่งตอนนี้ยึดอาชีพเป็นพ่อค้า เลยทำเสื้อแพนด้าออกมาขายขาย วันนี้ร้าน monamafia เพิ่งทำเสร็จ สดๆ ร้อน ๆ ใครสนใจเข้าไปดูได้ ที่เว็บขายเสื้อของปิงเลย http://cosicon.com/ เลยพร้อมใจกันใส่ยกครัว

คราวนี้จะเป็นรายละเอียดเกี่ยวกับการก่อสร้างของตัวบ้านนะครับ ขู่ไว้แล้วว่าจะเขียนยาว แกล้งคนที่ชอบอ่านอะไรสั้นๆ ในเน็ตซะเลย (แล้วจะมีใครอ่านไหมเนี่ย) โครงการอารียาที่ถนนเกษตร-นวมินทร์เนี่ย มีอยู่สองแหล่ง แหล่งที่อยู่ติดถนนเลยไม่รู้เขาเรียกอะไร แต่เป็นบ้านเดี่ยวราคาหลักสิบล้าน ส่วนแหล่งที่เรามาจุ้มปุ๊กกันเนี่ย คือวิทยาเขตลาดปลาเค้าครับ (ชื่อไม่เท่เลยว่ะ) ลักษณะบ้านในโครงการนี้เขามี ๓ แบบ ๓ ราคา ตามแต่กำลังทรัพย์ คือแบบบ้านเดี่ยว (เมโทร) แบบตึกแถว* สามชั้น (โมวา) และสองชั้น (คัลเลอร์) *ขอเรียกว่าตึกแถวไปเลยละกันนะครับ จะบุ้ยว่าเป็นทาวน์เฮาส์หรือทาวน์โฮม มันก็ครือๆ กัน คือความต้องการของผมและแฟนก็คือต้องการหาบ้านใกล้ๆ ในย่านนี้แหละ ที่เอามาทำออฟฟิศได้ด้วย ทำร้านเสื้อของโบว์ได้ด้วย และอยู่อาศัยได้ด้วย โดยมองเผื่ออนาคตไว้ทั้งเรื่องการอยู่อาศัย สาธารณูปโภค การศึกษาของลูกเต้าก็ว่าไป โดยชูประเด็นหลักก็คือเวลามีลูกมีเต้า ก็อยากให้สังคมแถวบ้านเป็นสังคมที่น่าคบหาหน่อย เผื่อโตมาจะได้คุยภาษาเดียวกันกับเพื่อนบ้านได้ (นี่เริ่มมีโหมดบังคับลูกแล้วเห็นไหม) ที่สำคัญคือเรื่องความปลอดภัย ซึ่งโครงการนี้ทำได้ดีกว่าที่อื่นๆ ที่ไปดูมา (บางโครงการมีประวัติถึงขนาดที่มีป้อมยามก็แล้ว แต่ก็ยังมีโดนยกเค้าทั้งหลังเลยนะ!) ส่วนการเดินทางนี่ไม่ได้ซีเรียสเท่าไหร่ เพราะทำงานอยู่กับบ้านเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่พอความต้องการที่จะเปิดเป็นร้านด้วย และสำนักงานด้วย ก็เลยต้องเดินทางง่ายหน่อย เป็นงั้นไป.. ระดับราคาที่เล็งเอาไว้ช่วงๆ ๓ ล้านบาทกว่าๆ […]

โปรเจ็กต์สาธยายเกี่ยวกับการปลูกบ้านเป็นรายวันเนี่ย จะค่อยๆ เล่าเกี่ยวกับที่มาที่ไปของบ้านหลังที่จะเป็นถ้ำของเราทั้งคู่ไปตลอดชีวิตนะครับ (หรือจนกว่าโลกจะร้อนและน้ำทะเลท่วมกรุงเทพฯ จนเราต้องย้ายไปอยู่ที่อื่น) ก่อนอื่นขอเล่าย้อนสักหน่อย จะได้รู้ที่มาที่ไปของการปลูกบ้านในครั้งนี้นะครับ คือเมื่อสมัยโน้น โบว์ได้เขียนเรื่อง ว่าที่บ้านใหม่ของโบว์แอน “อารียาโมวา” เอาไว้ ระหว่างนั้นก็มีการจ่ายเงินผ่อนดาวน์ตามกติกาของโครงการเป็นงวดๆ จนครบกำหนด แล้วก็รอให้ธนาคารทำเรื่องอนุมัติการกู้ไปพลางๆ (ขอยกหนี้ก้อนใหญ่ที่สุดในชีวิตไว้ก้อนนึง) (๒๐ ส.ค.๕๑) โครงการบ้านจัดสรรหลายโครงการก็แบบนี้เลยครับ คือสร้างบ้านยังไม่เสร็จหรอก แต่ก็เปิดให้จองกันก่อน ระหว่างนี้ก็เอาตังค์ลูกค้ามาหมุนสร้างต่อไป แฮ่.. จะว่าไปก็อันตรายเหมือนกันนะเนี่ย สำหรับผู้บริโภคอย่างเราๆ ที่ไม่ได้มีเงินมาซื้อบ้านไว้ขายเล่น เพราะมีบางโครงการที่ทำท่าขายฝันแบบนี้แล้วก็เปิดหนีไป ความซวยเลยตกอยู่ที่คนจ่ายตังค์ แต่เท่าที่ดูความน่าเชื่อถือของโครงการนี้ก็นับว่าโอเคครับ ไว้ใจได้นิดหน่อย (๒๓ ก.ย.๕๑) พอกู้บ้านผ่านแล้วปั๊บ ธนาคารส่งตังค์มาให้ปุ๊บ เราก็เอาไปจ่ายให้โครงการปั๊บ และเปลี่ยนสถานะตัวเองเป็นลูกหนี้ปิ๊บ พอตรวจรับเสร็จ ก็ไปทำเรื่องทางกฎหมาย (รวมถึงย้ายทะเบียนบ้าน) แล้วก็จ่ายตังค์สารพัดจ่าย หมดไปกับเฟอร์นิเจอร์ต่างๆ จนหมดตูด (ฟังเพลง กระเป๋าแบนแฟนยิ้ม ประกอบด้วยความดื่มด่ำ) สำหรับเรื่องการติดต่อเจรจากับธนาคาร หรือกับโครงการอะไรนี่ สารภาพตามตรงว่าผมไม่ถนัดเอาซะเลย งานเหล่านี้ยกให้เป็นหน้าที่โบว์ทั้งหมด เพราะสมองผมไม่ประสีประสาเกี่ยวกับคณิตศาสตร์ครับ (ส่วนสมองโบว์นั้นโตคนละข้างกัน) ดังนั้นพวกเรื่องการเจรจา การสัญญิงสัญญาทางกฎหมายนี่ ผมขอข้ามรายละเอียดไปเลยละกันนะครับ (หรืออ่านกระจู๋สินเชื่อเรื่องบ้านในบอร์ดฟอนต์ก็ด้ะ) […]

ถ้าจำไม่ผิด พี่จิก (ประภาส ชลศรานนท์) เคยบอกให้อะเดย์ฟัง เกี่ยวกับความหมายที่ละมุนละไมของคำว่า “ปลูกบ้าน” ครับ คือบ้านเนี่ย มันต้องเพาะลงดิน ต้องบรรจงปลูก หมั่นรดน้ำ ค่อยๆ ทะนุถนอมจนมันกลายมาเป็นบ้านให้เราซุกหัวนอนไปตลอดชีวิต ผมก็เลยเกิดชอบคำว่า “ปลูกบ้าน” ขึ้นมา และขอใส่เป็นแท็กใหม่ไว้อีกอันเลย จะได้ค้นหาอ่านกันง่ายๆ ดังนั้นระยะนี้ผมจะเขียนบล็อกเรื่องการปลูกบ้านของตัวเองไว้ที่นี่นะครับ ถ้าไม่ขี้เกียจก็น่าจะเล่าวันละเรื่อง เผื่อไว้ให้คนที่อ่านแล้วเกิดประโยชน์ขึ้นมา เอาไว้ใช้กับการปลูกบ้านของคุณเองบ้าง พรุ่งนี้เจอกันครับ!