Tag: รพ.วิภาวดี

การผ่าตัดคลอด ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด

27.03.2012

วันนี้ 27 มีนาคม 2555 (ครบ 2 อาทิตย์พอดีตั้งแต่โบว์ผ่าตัดคลอดนิทาน) ตั้งใจเขียนบล็อกตอนนี้ก่อนที่จะลืมความรู้สึกในวันที่คลอดนิทาน ตั้งแต่ยังไม่ท้อง โบว์ก็ตั้งใจว่าผ้าท้องเมื่อไหร่ คลอดลูกเมื่อไหร่จะผ่าคลอด ผ่าโดยไม่ฟังคำคัดค้านใดๆจากใครด้วย คนเราก็มีเหตุผลเนอะ โบว์เคยเขียนเหตุผลที่เลือกจะผ่าตัดคลอดไว้แล้วแหละจะไม่เล่าซ้ำ ^^ พอผ่าเสร็จจนถึงตอนนี้เลยรู้สึกว่า ตัวเองคิดถูกแล้วจริงๆที่เลือกผ่าคลอดเพราะว่าสบายม๊ากกกกกกกกกกก โบว์จะเล่าขั้นตอนการเตรียมตัวผ่าคลอดของโบว์ให้ฟังเนอะ เผื่อว่าที่คุณแม่คนไหนที่กำลังจะผ่าจะได้ไม่ต้องกลัว – โบว์กำหนดคลอดนิทาน วันที่ 14 มีนาคม 2555 เวลาประมาณ 11.30 (ไม่มีฤกษ์ เอาฤกษ์สะดวก) – หมอให้งดน้ำงดอาหารหลังตี 3 ของคืนก่อนคลอด – ไปถึงโรงพยาบาลเวลาประมาณ 9.45 ของวันที่ 14 มีนาคม 2555 – พยาบาลจับช่างน้ำหนักและวัดความดัน (สรุปว่าตั้งแต่ท้องน้ำหนักขึ้นมาทั้งหมด 17 กิโล) – พยาบาลพาไปห้องเตรียมคลอด เปลี่ยนเสื้อผ้า สวนทวารให้ถ่าย ซึ่งสยิวกิ้วมาก อุปกรณ์การสวนเหมือนเครื่องเป่าสบู่ ฉีดเข้าไปที่ก้น – ระหว่างนี้มีมาสอบถามเรื่องว่าแพ้ยาอะไรบ้างไหมและให้เราเซ็นเอกสาร เกี่ยวกับการยินยอมผ่าตัด […]

เรื่องเล่าจากหมอสุนีย์

13.03.2012

เมื่อตะกี้พี่สะใภ้แอนโทรมา ให้โทรกลับหมอสุนีย์ด่วน (หมอสุนีย์ที่โบว์ฝากท้อง รพ.วิภาวดี) เนื่องจากแอนเปลี่ยนเบอร์แล้วไม่ได้บอกหมอ หมอเลยโทรไปเบอร์เก่าแอนที่ให้พี่สะใภ้ไป สาระไม่มีอะไรมาก คือหมอขอเลื่อนเวลาผ่าตัดคลอดพรุ่งนี้ (14 มีนา 55) จาก 9 โมงเป็นประมาณเที่ยง หมอบอกว่าแอนเปลี่ยนเบอร์โทรไม่บอกหมอ ทำให้โทรไปเบอร์เก่า (เบอร์โบว์ปิดไว้เพราะนอน) หมอเล่าให้ฟังว่าเนี่ยรู้ไหมเคยมีเคสแบบนี้นะ บ้านแตกมาแล้ว คนไข้ผู้หญิงไม่ยอมให้เบอร์ตัวเอง ให้เบอร์แฟนไว้ หมอก็โทรไป ผู้ชายดันลืมโทรศัพท์ไว้บ้าน แล้วใครรับรู้ไหม ผู้หญิงที่เป็นเมียหลวงรับ เพล้ง บ้านแตกซิคะ สรุปว่าหมอก็เสียคนไข้รายนั้นไปเลย (ที่เป็นเมียน้อย) เพราะเค้าหนีหัวซุกหัวซุนไปคลอดต่างจังหวัด ฟังแล้วหัวเราะเลย เออ ชีวิตคนเราแม่งยังกะในละคร ปล.พรุ่งนี้จะคลอดแล้วอ่ะ ตื่นเต้นมากเลย เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับเลย

อั้นไม่ไหวแล้ว

12.03.2012

วันนี้ 12 มีนาคม ไปหาหมอสุนีย์เจ้าเก่า โรงพยาบาลวิภาวดี โบว์หาหมอสุนีย์ตั้งแต่ตอนไปตรวจมะเร็งปากมดลูก จนกระทั้งตรวจตั้งครรภ์และฝากครรภ์ กำหนดการณ์เดิมที่คลอดนิทาน จะต้องเป็นอังคารหน้าคือ 20 มีนาคม แต่วันนี้พอไปหาหมอ และตรวจนู่นนั่นนี่ พบว่าอั้นไม่ไหวแล้ว เรื่องของเรื่องคือพอหมอจับขึ้นเขียงเอ้ยขึ้นเตียงปุ๊บ เค้าก็ตรวจความพร้อมในการเตรียมคลอด นับตอนนี้โบว์ท้องได้ 37 สัปดาห์กว่าๆ แล้ว น้ำหนักหนูนิทานที่ตรวจได้วันนี้ 2.697 โล (ขึ้นมาจากครั้งที่แล้วที่โดนหมอด่าเกือบโลแน่ะ ผลจากการนั่งกินนอนกินโดยแท้) หมอตรวจ 5-6 อย่างที่สำคัญๆ พวกจังหวะการเต้นของหัวใจ น้ำหนักลูก ตรวจรก ตรวจน้ำคร่ำ ตรวจการดิ้น แล้วก็อะไรไม่รู้จำไม่ได้ผลคือทุกอย่างอยู่ในเกณท์ปกติ ยกเว้นเรื่องน้ำคร่ำ น้ำคร่ำในท้องโบว์น้อยกว่าปกติ ซึ่งอีน้ำคร่ำเนี่ย คร่าวๆ นะหน้าที่ของมันคือเป็นของเสียของทารก ถ้าของเสียน้อยแปลว่าลูกได้อาหารน้อย อาหารจากแม่อาจจะส่งไปถึงลูกน้อย เสี่ยงกับการที่ลูกจะได้อาหารจากแม่น้อยกว่าที่ควรจะเป็น ถามว่าเป็นอันตรายไหม มันก็เป็น แต่ถามว่ามันร้ายแรงมากไหม ทิ้งไว้ก็อันตราย มันก็มองได้หลายมุมล่ะมั้ง แต่ที่แน่ๆ คือหมอก็ไม่อยากเสี่ยง และเรา (โบว์กับแอน) ในฐานะพ่อกับแม่ก็ไม่อยากเสี่ยงเหมือนกัน หมอว่าไงเราก็ว่างั้นแหละ อีกอย่างนึงหลังจากที่คุยกับหมอแล้ว ภาวะแบบนี้ไม่ได้เรียกว่าการคลอดก่อนกำหนดนะ […]

Drama Nitan 34 weeks

28.02.2012

เรื่องของเรื่องเมื่อวาน (27 กุมภาพันธ์ 2555 ) มีนัดไปหาหมอสุนีย์ เจ้าเก่า ที่โรงพยาบาลวิภาวดี เมื่อวานครบกำหนดประมาณ 34 Weeks หรือประมาณ 8 เดือน ปรากฏว่าหมอวัดน้ำหนักน้องนิทานในท้อง วัดได้ 1,800 กรัม หรือ 1.8 กิโล ซึ่งถือว่าน้อย ตำกว่าเกณท์มาตรฐาน จริงๆแล้วต้อง 2,000-2,200 กรัม ดราม่าจึงบังเกิด โบว์กะแอนโดนหมอดุยาวนาน 15 นาที – ถ้าคิดว่าจะไม่มีเวลา ก็ไม่สมควรคิดที่จะมีลูกตั้งแต่แรก (แรง แง T0T) – ไม่ดูแลสุขภาพ นอนน้อย ถ้าลูกออกมาไม่แข็งแรงจะทำยังไง – มัวแต่ทำงาน ถ้าลูกออกมาแล้วผิดปกติ เงินเป็นแสนเป็นล้านแลกได้ไหม – เดือนที่ 7-8 ถือว่าสำคัญที่สุด เด็กจะโตอย่างรวดเร็ว เมืองนอกเค้าให้แม่ลาหยุดเลยนะ – 3 อาทิตย์ที่แล้ว นิทานหนัก 1500 […]