Tag: แม่

ไปจันทบุรีมาจ้า

22.12.2008

เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว พาพ่อกะแม่ไปจันทบุรีมา ไปจัดการเรื่องที่ดินสวนยางของพ่อเค้า ที่อำเภอท่าใหม่ ไม่ได้ไปตั้งนาน รู้สึกว่าอะไรก็ยังเหมือนเดิม ถนน หนทาง สะดวกขึ้นนิดหน่อย นอกนั้นทุกอย่างก็ยังเหมือนเดิมเลย แต่ก่อนโบว์อยู่จันทบุรีแต่ว่าย้ายมาปทุมตั้งแต่อยู่ ป.1 ย้ายมาจะ 20 ปีแล้วเนี่ย ความทรงจำเกี่ยวกับจังหวัดบ้านเกิดเลือนลางเต็มที แต่ก็ยังจำได้นะ จำของอร่อยๆ ได้หมดเลยแหละ ไม่ว่าจะเป็นขนมเปี๊ยะชาววังเจ้าโปรด ก๋วยเตี๋ยวหมูเลียงร้านโปรดของพ่อ หรือทอดมันปลาอินทรีที่อร่อยที่สุดในโลก หรือทองม้วนนิ่มที่โบว์กินตั้งแต่ยังเด็ก มาทีไรต้องกินทุกที แอนเป็นโชเฟอร์ทั้งขาไปและขากลับ รูปขวาล่างคือทองม้วนนิ่มที่บอก อร่อยมากกกกก ก๋วยเตี๋ยวหมูเลียง เจ้าเก่าในตลาดท่าใหม่ ร้านนี้พ่อโบว์ชอบจัดเลย ไปทีไรต้องกินทุกครั้ง ชามละ 20 เอง อร่อยและไม่แพง ขาวล่างคือป้าโบว์เอง ขายกุ้งอยู่ในตลาด และกุ้งกุลาดำตัวใหญ่ตัวนี้จะเสร็จข้าพเจ้าในคืนนี้ โฉมหน้าผู้ร่วมทริป พ่อกะแม่โบว์เอง รูปกลางคือขนมเปี๊ยะชาววัง อร่อยมาก ข้าพเจ้ากินตั้งแต่ยังเด็ก บ้านนี้คือบ้านที่เราไปนอน บ้านปู่โบว์เองของ แอนกรี๊ดกร๊าดมากๆ เป็นบ้านเก่าที่โบว์อยู่ตั้งแต่เล็กๆ แอนบอกว่ายังกะอยู่ปาย ที่นอนของเราในค่ำคืนนี้ ไม่ได้นอนมุ้งตั้งนานแล้ว อากาศหนาวกำลังดี นอนสบายมาก บรรยากาศภายในบ้าน เป็นรูปที่มีอยู่ทุกบ้าน มีเปลด้วยนะ […]

ชุดสาวโต๊ะลงทะเบียน By นลินฟ้า

09.10.2008

อภินันทนาการเซ็ตนี้ร้านคุณนลินฟ้าห้องเสื้อดัง ย่านปทุมธานี เจ๊นลินเนี่ยแม่ข้าพเจ้าเอง เจ๊แกใจดีตัดชุดสำหรับสาวๆ โต๊ะลงทะเบียน และสาวๆ ชนชั้นแรงงานที่จะมาถูกใช้งานในแต่งงานของโบว์กะแอน คนแรกคือน้องอัจ (ว่าที่ลูกสะใภ้แม่เค้า) คนนี้กิตติมศักดิ์แม่ตัดให้ 2 ชุดเลย น้องอัจนี่ให้นั่งสวยยืนสวยอยู่ที่โต๊ะลงทะเบียน หุ่นดีสุดๆ ขอบอก ตอนแอนถ่ายรูปนี่มือสั่นเลยออกแนวหื่นยังไงไม่รู้ คนที่ 2 คือยัยส้ม ของแกชุดซ้ายล่างนะยะ ส้มนี่โบว์กะแอนจะให้ไปช่วยเป็นพิธีกรวันผู้ใหญ่คู่กับสนุกเกอร์ ส่วนงานวันเพื่อนก็ให้มันแด๊ะแด๋ช่วยรับแขก สลับกับโต๊ะลงทะเบียน คนที่ 3 ยัยฟ้า ฟ้านี่ให้เป็นตากล้องด้วยทั้ง 2 วันคู่กะอู๋ ยัยนี่ ท่าจะมีปัญหาที่สุด เป็นแม่ค้าเสื้อซะเปล่าวัดตัวไม่เป็น วัดผิดวัดถูก แม่ถึงกับบอกว่าอะไรกันเนี่ย คาดว่าชุดของฟ้าคงมีปัญหาที่สุด ไปแก้เองนะ สังเกตว่านางแบบใส่แล้วหลวมมาก สองสาวดูโอ เกดโอ๊ะ สแตนบายโต๊ะลงทะเบียนตลอดเวลานะจ๊ะน้อง ทั้ง 2 วันเลยนะ เรื่องของเรื่องถ้าไม่ให้เกดอยู่โต๊ะลงทะเบียน เกรงว่าอาหารที่ให้แขกกินจะไม่พอว่ะ ต้องป้องกันไว้ก่อน ให้ยัยเกดลองทำท่า “ดาวกระจาย” เพราะชุดของเกดแม่เอาแบบมาจากพิธีการรายการดาวกระจาย งานนี้จับครูโอ๊ะสาวหมวยมาเสียคน จับใส่เกาะอกซะเลย ส่วน 2 ตัวนี้ให้ทำหน้าที่อะไรดีหว่า วันนี้พอแค่นี้ก่อน […]

โบว์ลองชุดหมั้น

31.08.2008

หลังจากบอร์ดอนุมัติความคิดของโบว์กะแอน ว่างานพิธีตอนเช้าของโบว์กะแอน เราทั้งคู่ไม่ชอบความยุ่งยาก ไม่อยากจัดใหญ่โต ที่จะต้องมีขบวนแห่ มีขนม มีต้นกล้วยต้นอ้อย แถมยังต้องนั่งหลังแข็งบนตั่งน้ำสังข์นานๆ ตอนที่คนมาหลั่งน้ำสังข์ สรุปตอนนี้เลยเหลือลดขั้นตอนแค่จัดง่ายๆ เช้าไปทำบุญกันที่วัด กลับมาก็พิธีสู่ขอมีแค่ขันหมากหลักๆ หมั้น สวมแหวน ไหว้พ่อแม่ ส่งตัว จบข่าว แขกที่มางานก็มีแค่บ้านแอนไม่กี่คน บ้านโบว์ก็มีแค่ญาติสนิทๆ เท่านั้น ที่เล่ามาตั้งหลายบรรทัดเนี่ยมันมีที่มาที่ไปนะ เพราะเมื่อไม่ต้องจัดพิธีการแบบเต็มสตรีม เลยทำให้โบว์ไม่ต้องใส่ชุดไทยในงานพิธีตอนเช้า ที่โบว์เคยบอกว่าไปลองแล้วเหมือนนางตานีน่ะ เห็นไหมล่ะมันมีที่มาที่ไปจริงๆ นะเออ แต่ด้วยความที่คุณนลินฟ้า(แม่ข้าพเจ้า) เป็นช่างตัดเสื้อ ถึงคนจะมาน้อยไม่ต้องยุ่งยากแล้ว แค่ไปทำบุญที่วัดและมีพิธีหมั้นเล็กๆ น้อยๆ ดิช้านก็ต้องสวยค่ะ เพราะฉะนั้นจึงบังเกิดชุดหมั้นและชุดทำบุญเกิดขึ้น สรุปตอนนี้ศิวาพรมี 3 ชุดคือ 1.ชุดหมั้น 2.ชุดยาว 3.ชุดสั้น (วันปาร์ตี้กับเพื่อน) ถ่ายตอนไปลองชุดครั้งที่ 1 ชุดเป็นเกาะอกสั้น แล้วมีเสื้อกั๊กเป็นคอจีน กันโป๊ตอนไหว้พระ แบบนี่ถอดมาจากนิตยสารเลยนะ แต่ด้วยความที่นางแบบเค้าสวยและหุ่นดี แต่เรามันหุ่นไม่เท่าเค้า เลยใส่ไม่สวย ดูแล้วมันยังขัดๆ แม่เลยจะต้องแก้ตรงกระโปรงอีกนิดนึง ผ่านไป 2 วันแม่โบว์เรียกตัวกลับบ้านเพื่อลองชุดครั้งที่ 2 […]

ลองชุดแต่งงานที่แฟนโนนี่

26.07.2008

เมื่อวานนี้โบว์ แอน แม่ ไปลองชุดแต่งงานมาที่ร้่านแฟนโนนี่ ยืมมือถือฟูไปถ่าย ชุดนี้ชุดแรก อาจจะเอาชุดนี้มั๊ง แล้วก็ชุดนี้ ชุดนี้กระโปรงสวย ดอกกุหลาบข้างล่างสวย แต่ใส่แล้วไม่พอดี ถ้าจะเอาก็ต้องเก็บเข้าอีก พ่อบอกว่าชุดนี้ดี พ่อชอบเกาะอก แต่ส่วนใหญ่เวลาให้ใครดูรูป เค้าบอกว่าชุดนี้สวย จริงๆ โบว์ก็ชอบเกาะอกชุดนี้นะ ชอบข้างหลัง แต่แอนไม่ชอบ ชุดนี้ก็ใส่แล้วแปลกๆ พองๆ หุ่นไม่ดีเองแต่โทษชุด สรุปก็ยังไม่ค่อยชอบเท่าไหร่เลย แต่ละชุดมันขาดๆ เกินๆ ยังไงก็ไม่รู้