Tag: แอน

กระแสแพนด้าน้องหลินปิงกำลังมาแรง บักปิงซึ่งตอนนี้ยึดอาชีพเป็นพ่อค้า เลยทำเสื้อแพนด้าออกมาขายขาย วันนี้ร้าน monamafia เพิ่งทำเสร็จ สดๆ ร้อน ๆ ใครสนใจเข้าไปดูได้ ที่เว็บขายเสื้อของปิงเลย http://cosicon.com/ เลยพร้อมใจกันใส่ยกครัว

โบว์รู้สึกว่าทำไมตัวเองโชคดีจัง โชคดีที่มีแอน โชคดีที่มีผู้ชายคนนึงรักเรามากมายขนาดนี้ ทั้งที่โบว์เนี่ย นิสัยไม่ดีมากๆ ในหลายๆ เรื่อง แต่แอนก็ยังรักโบว์ ยังทำเพื่อโบว์และเข้าใจโบว์ขนาดนี้ หลายครั้งหลายหนที่โบว์งี่เง่า พูดไม่ดี แต่แอนก็อดทนไม่ว่าอะไร ต่อไปโบว์จะพยายามทำตัวให้งี่เง่าน้อยลง…เพื่อแอน ทั้งก่อนแต่งและหลังแต่ง โบว์งี่เง่าบ่อยๆ บางครั้งก็เถียงกันเรื่องอะไรก็ไม่รู้ โบว์เป็นฝ่ายอารมณ์ขึ้น แต่แอนจะเป็นฝ่ายเย็นทุกครั้ง แอนเคยบอกว่าเตงไม่ต้องบอกหรอกว่าจะหายงี่เง่า เพราะโบว์คงทำไม่ได้ แต่ถ้าโกรธเมื่อไหร่ก็หายไวๆ นะ เพราะเราสองคนต้องอยู่ด้วยกันไปอีกนาน….จนตาย วันก่อนโบว์บอกแอนว่ามีเรื่องนึง มีเหตุการณ์นึงที่โบว์เสียใจมากเลย ตั้งแต่คบกันมาเนี่ย โบว์เสียใจมากกับสิ่งนึงที่แอนทำ โบว์ไม่เคยบอกแอนเลยว่าโบว์แค้นใจมาก และเสียใจมาตลอดตั้งแต่ครั้งนั้น นึกทีไรก็ร้องไห้ทุกที แอนบอกกับโบว์ว่า แอนสัญญาว่าเราจะไม่ทำแบบนั้นอีก เหตุการณ์แบบนั้นจะไม่มีทางเกิดขึ้นอีก แอนจะไม่ทำให้โบว์เสียใจอีก จะบอกว่าซึ้งใจมาก เกือบร้องไห้เลย รักเตงเน้อ นึกถึงสิ่งที่แอนเคยบอกไว้ตอนแต่งงานกัน แอนเคยบอกประมาณนี้ “ระหว่างเราสองคนแทบไม่ต้องใช้คำพูดเลย แค่มองตาก็เข้าใจทุกเรื่อง แอนรู้สึกอิจฉาตัวเองมากที่มีโบว์ ตั้งแต่คบกันมา แอนสม่ำเสอกับโบว์ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ และก็สัญญาว่าจะเป็นแบบนี้ตลอดไป” ประมาณนี้แหละ ซึ้งนะเนี่ย เราก็รักตัวเองนะ เราจะทำตัวให้เหมาะสมกับเคามรักที่เตงให้มานะ อะไรที่เตงไม่ชอบเราจะพยายามไม่ทำนะ แค่นี้แหละ ไปนอนดีกว่า

แอนเป็นผู้ชายที่ไม่ชอบแต่งตัว และไร้ซึ่งเครื่องประดับใดๆ ติดตัว นาฬิกาไม่ใส่ สร้อยก็ไม่ใส่ คือไม่ใส่อะไรเลย โบว์ก็รู้อยู่แล้วว่าถึงแต่งงาน แอนก็คงไม่ยอมใส่แหวนแหวนแต่งงานแน่ๆ โบว์กล่อมมาตั้งหลายเดือนจนแอนตกลงยอมจะใส่ แต่ข้อแม้ว่าไม่เอาแหวนเพชร เอาแบบเรียบๆ ที่สุด (ดีแล้วจะได้ไม่เปลือง) เลยลงตัวเป็นแหวนทองคำขาวแบบเกลี้ยงๆ วงนี้

เมื่อวันที่ 15 ไปงานอาจารย์ศิลป์ ที่ศิลปากร วังท่าพระมา ปีนี้งดงานร่าเริง แต่ว่าก็ยังไม่สามารถห้ามเด็กศิลปากรได้ เหล้ายาปลาปิ้ง และเสียงดนตรีแห่งความรื่นเริงยังคงเหมือนทุกปี นิทรรศการที่ตึกจิตรกรรมยังคงเจ๋งเหมือนเคย โบว์เป็นคนไม่มีศิลปะนักหรอก แต่ห้องดำๆ กับโปสการ์ดนี่โคตรสวยเลย เจอเพื่อนเจอน้องหลายคนเลย แอนกะโบว์เลยถือโอกาสเอาการ์ดไปแจกด้วย ยัยก้อย (เพื่อนแอนที่สตู) ดันเผลอชวนเพื่อนอักษรของโบว์ (ที่เป็นเพื่อนก้อยอีกที) ว่าไปงานแต่งไหม ว่าโบว์ไม่ชวนไปเหรอ อ๊ากกก ยัยก้อยทั้งคณะดิช้าน คนตั้ง 300 คนนะเฟ้ย แล้วกลุ่มนี้ก็ไม่ได้สนิทกันด้วยจะชวนก็เกรงใจ เพราะตั้งแต่จบมานี่ไม่เคยได้คุยกันเลย มันก็แปลกๆ นะ ไม่เคยคุยแล้วแจกการ์ดเนี่ย ไม่ใช่ถาปัดนะเฟ้ย.. 60 คนสนิทกันทั้งรุ่น กินนอนกันตั้ง 5 ปีแน่ะ อิจฉาบรรยากาศความเป็นเพื่อนและความอบอุ่นของคนคณะนี้จริงๆ เลย จริงๆ โบว์กะแอนอยากจะชวนทุกคนที่รู้จักไปหมดเลย งานแต่งเนี่ยแต่ว่าลำบากใจจัง เพราะไม่มีตังค์ 555 เรื่องของเรื่องห้องมันจุคนได้แค่ 150 คนเอง เพื่อนแอนก็ปาไป 50 คน ในฟอนต์ก็ 40 คน ที่เหลือก็เพื่อนอักษรและน้องๆ สโม […]